Ons brein is opgebouwd uit drie hoofdstructuren. Ze liggen zeg maar over elkaar heen.
Het oudste deel is de hersenstam of wel het reptielenbrein. Hier liggen de lessen van vorige generaties opgeslagen. Zogezegd het genetisch geheugen of ons instinct die onze reflexen aansturen. In dit deel liggen de instinctieve overlevingsreacties zoals vecht-, vlucht- of bevriezingsreacties. Ook basisfuncties als ademhalen, verteren van voedsel en voortplanting wordt vanuit hier aangestuurd. In dit deel is geen ruimte voor de ratio wat wil zeggen dat we er bewust nagenoeg geen invloed op hebben.
Over het reptielenbrein ligt het zoogdierenbrein. Binnen dit gedeelte ligt ook een groep structuren die samen het limbisch systeem vormen ook wel de emotionele hersenen genoemd. Het limbisch systeem bestaat ook weer uit 3 delen, namelijk de hypothalamus (besturing van het hormonale systeem, dit regelt de prikkel voor honger, dorst en verzadiging en de biologische klok), de amygdala (hier vindt de verwerking en het opslaan van emoties plaats) en de hippocampus (hier wordt tijd en ruimte gekoppeld aan plaats en gebeurtenissen. Dit belangrijke brein is de bron van gevoelens, emoties, motivatie en sociaal gedrag.
De (neo)cortex is het laatst en meest ontwikkelde deel van het menselijk brein. Dit deel maakt intelligent denken mogelijk en zorgt ervoor dat wij kunnen communiceren middels taal. Het is betrokken bij de hogere functies, zoals zintuigelijke waarneming, bewuste bewegingen en dat wij mensen kunnen redeneren.
De drie breinen werken samen als een eenheid. Echter, bij een trauma werken de drie breinen niet samen. Dan reageert het zenuwstelsel op triggers die in het onbewuste geheugen zijn gekoppeld aan eerdere stressvolle situaties en zo zullen instinctieve overlevingsreacties worden geactiveerd.
Het limbisch systeem is als een soort mega grote bibliotheek waar heel veel emoties en gebeurtenissen, maar ook trauma’s kris kras door elkaar liggen opgeslagen waar je eigenlijk geen bewust weet van hebt. Het kan zo maar gebeuren dat door het zien, horen of ruiken of het krijgen van een gedachte van iets er een zelfde fysiologische reactie ontstaat die er vroeger is geweest op het moment van een traumatische gebeurtenis. Dit gebeurt in de amygdala. Emoties activeren dit gebied waardoor er allerlei alarmbellen gaan rinkelen als waarschuwing van gevaar. Dat kan dus ook 10 of 20 jaar nadat er trauma heeft plaatsgevonden welke nooit is erkend of verwerkt. Verdrongen of nooit verwerkte trauma’s zijn vaak een belangrijke oorzaak van niet verklaarbare lichamelijke of mentale klachten. Met ademsessies met voorafgaand coaching gesprekken kunnen emoties of trauma’s ontdekt, erkend en verwerkt of getransformeerd worden. Hierdoor kunnen belemmerende overtuigingen, lichamelijke of mentale klachten verminderen of zelfs verdwijnen.
Ons zenuwstelsel
Ons zenuwstelsel bestaat het sympatisch en het parasympatisch stelsel. Heel eenvoudig uitgelegd: het sympatisch zenuwstelsel is gekoppeld aan dagelijkse acties zoals opstaan, lopen, zitten, eten en drinken. Actief dus met een snellere ademhaling. Het parasympatisch zenuwstelsel is er voor onbewuste acties zoals slapen, spijsvertering en ademen. Inactief dus en juist voor rust en herstel na een actie met een lage ademhaling.
Hoe wij ademen, wordt direct beïnvloed door het autonome zenuwstelsel. Het mooie is dat dit ook andersom kan. Wij kunnen ons zenuwstelsel indirect aansturen door middel van onze ademhaling. Dus als je gestrest bent en je wil meer ontspannen, of beter slapen dan kan je door langzamer/minder te gaan ademen je parasympatisch zenuwstelsel activeren. Denk hierbij aan 4 seconden in ademen en 8 seconden uitademen. Met deze ademhaling zorg je echt voor rust in je systeem, je vertraagd.
Tijdens een versnelde ademsessie activeren we juist het sympatisch zenuwstelsel. Met open mond ademen we hoog en snel. Zo krijg je veel meer zuurstof dan tijdens een normale ademhaling je wekt een soort van hyperventilatie op. Na verloop van tijd raak je in een soort trance mede door de muziek die luid hoorbaar is. Na een langere tijd zo geademd te hebben, komen ook de emoties en de eventuele trauma’s, die je inmiddels met deze manier van ademen associeert, meer los en naar de voorgrond. Het mooie is dat het een heel fysiek proces is. Er komt dus verder weinig denken aan te pas. Je lichaam weet wat het moet doen en er is alleen maar adem en sensaties van energie. Je kunt tijdens de ademsessie veel emoties releasen in de vorm van huilen, schreeuwen, trappen of trekken. In sommige gevallen kan er ook juist veel gelachen of gedanst worden. Alles is mogelijk en alles mag.
Een versnelde ademsessie gebeurt altijd onder begeleiding. Het kan 1 op 1, met 2 personen of in groepsvorm.
Ben je bang voor hyperventilatie? Hyperventilatie heeft te maken met een onbalans tussen zuurstof en koolstofdioxide en is het gevolg van een geforceerde, onnatuurlijke en soms trauma-gerelateerde manier van ademhalen. Dit in tegenstelling tot versneld/chaotisch of verbonden ademen dat niet onnatuurlijk is en beetje bij beetje de harmonie herstelt.